Blog

Vandaag een wandeling gekozen vertrekkende aan de voetbalkantine Excelsior te Hamont.

We waren met twee koppels en omdat ik het parcours heel goed kende en de wandeling niet te lang mocht uitvallen, heb ik gekozen voor een alternatieve wandeling van … 15 km. Iets tussen de 13 en de  19 km in, maar wel met een pauze aan De Bever.

Het weer zat deze zaterdag weer (bis) heel goed mee en onder een stralend blauwe hemel startten we aan de parking van de kantine.

Bij knooppunt 164 aan De Kiekoet merkten we een nieuwigheid op: de tractorsluis, die maakte dat we op dit stukje route geen auto’s hoefden te vrezen. Toch wel opmerkelijk dat er al een omleiding over het veld was gereden.

Dan verder naar De Warande, een oude watering waar de populieren nog populair zijn.

Aan het kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw-in-de-Nood uit 1838 nog snel een kaarsje opgestoken.

Na de Jagershoef ging het via een mooi landelijk weggetje richting De Waag, een waaghuis uit de beginjaren 1770, waar het graan van de verschillende omliggende molens door beëdigde ‘wegers’ werd gewogen.

Hier ligt ook de geologische tuin, met een mooi assortiment aan gesteenten uit zeshonderd miljoen jaren van onze geschiedenis.

Ook vind je hier het planetenpad, dat loopt van parking ’t Mulke tot bijna aan de fit-o-meter.

We vervolgden de route via De Tomp en ’t Mulke om een pauze in te lassen aan De Bever, waar we uitgebreid gingen lunchen.

Na de lunch namen we de kortste route naar Beverbeek, waar we de restanten van de ingestorte schuur in het zonnetje konden waarnemen.

Daarna de kortste route terug naar ons startpunt aan de voetbalkantine.

Tijdens de hele route was er een enorm groot aanbod aan verschillende soorten paddenstoelen te zien en zoals één van onze parcoursmeesters het verwoordde: het leek wel een paddenstoelenwandeling!

Onder een helderblauwe hemel en bij een zomers temperatuurtje van 25 graden de wandelschoenen aangetrokken voor de verkenning van de wandeling van 10,1 km op knooppunten in het natuurgebied De Wulp te (Neer)pelt. Je kan er genieten van het Hageven en van De Plateaux.

Hier kom ik wel eens meer wandelen, dus de meeste paadjes zouden me welbekend moeten zijn.

Het gaat weer om een grensoverschrijdende wandeling, met een zeer opvallend verschil in omgeving: in Vlaanderen is het gebied erg nat (met de Dommel en de vloeiweides op de grens), in Nederland juist uitgesproken droog (dennenbossen).

Vertrekken doe ik aan het bezoekerscentrum Hageven, het startpunt van alle wandelingen hier in de omgeving.

Het hele natuurgebied wordt beheerd door vrijwilligers van Natuurpunt.

Al snel kom ik uit bij het monument van de Verkeerde Lieveheer, een gietijzeren kruisbeeld, waar Christus met zijn hoofd naar links hangt. Op bijna alle beelden is dat hoofd naar rechts gericht, vandaar de benaming van het beeld.

De bedevaarders van Bergeijk naar het Sint-Janskapelletje in Overpelt hielden hier halt aan de Bergeijkse Dijk voor een rustpauze.

Dan volgen we het fietspad langs mooie berkenbossen en zien verderop een mobiel uitkijkpunt (het is effectief op een aanhangwagen gemonteerd!).

Na een tijdje bereik ik knooppunt 52, waar de splitsing met de 6 km begint. Hier zou je naar rechts moeten wandelen om rechtstreeks naar de hangbrug over de Dommel te wandelen en onderweg de Galloway-runderen te ontmoeten.

Ik stap echter rechtdoor naar de Hoge Brug. Hier beginnen de vloeiweides (de wateringen). In de negentiende eeuw was er veel hooi nodig voor de paarden en werd de schrale grond verrijkt door kalkrijk water uit de Maas via een vernuftig systeem van aan- en afvoerkanaaltjes (boven- en ondersloten) naar hier te leiden. Omdat het hooi over het water werd afgevoerd en de trekschuitjes extra hoog werden geladen, moest de brug zo hoog mogelijk zijn. Vandaar de naam van de brug. Overal werden ook populieren aangeplant omwille van het hout.

Het gebied hier heet De Pelterheggen.

In september staan hier duizenden exemplaren van de herfsttijloos, een zeldzaam plantje. Ze worden ook naakte begijntjes genoemd.

Dan loop ik enkele kilometers door dennenbossen en volg de Nederlandse gele pijltjes op groene achtergrond. Hier zitten we hoog in het landschap en het is er opvallend droog. Vele vennen en grachtjes staan volkomen droog.

Zelfs het verhoogde houten pad door het natte stuk bos lijkt helemaal overbodig: alles staat hier droog!

Na het verlaten van De Plateaux steek ik de Dommel over via de Oude Brug (what’s in a name?).

Een aantal landweggetjes brengen me terug in het Hageven, waar ik een prachtig uitzicht heb over het gebied vanuit de uitkijktoren.

De Dommel en de vogelkijkhut laten me nog toe om even te genieten van een groepje zwanen, van een aantal eenden en meerkoetjes en van, naar wat ik vermoed, een beverdam.

Opnieuw een heel aangename wandeltocht!

Jaak

Vandaag vrijdag 18 september eindelijk de wandeling van 14,92 km voor clubleden kunnen maken en dat onder een stralend blauwe hemel.

Van een “Indian Summer” gesproken met een temperatuur van 25 graden in de tweede helft van september!

Ook deze wandeling vertrok aan het Scoutsheem en leidde me meteen de bossen in. Nu ging het echter al snel richting Nederland en dit via het waterzuiveringsstation aan het Elsbroek.

Overal onderweg werden stukjes van diverse trappistenwandelroutes aangedaan: Westmalle, Zundert, Rochefort.

Meer naar de grens passeerden we het kapelletje aan de Mulk en het monument voor de neergestorte Halifax bommenwerper aan de Toomstraat.

De wandelroute liep via Berg naar het centrum van Gastel.

Heel mooi werd het aan de Strijper Aa beek, waar enkele koeien verfrissing zochten in een vennetje en de heide nog volop in bloei stond.

Een heel mooi initiatief hier en zeker ook in België zijn de stroken met veldbloemen langs weides en velden.

Vervolgens leidde de route me weer Vlaanderen in via grenspaal nr. 174 en de Doodendraad (de eerste constructie uit 2000, die in 2015 een fraaie update kreeg en enkele honderden meters verderop aangevuld werd met een nog meer uitgebreide versie).

Weinigen weten dat hier ook een douanepaal uit 1662 staat. Deze paal duidde de belangrijkste grensovergang aan uit die tijd: alle verkeer van Achel en Hamont naar Budel, Leende en Maarheeze (en omgekeerd) passeerde hier en diende tol te betalen aan de overheid van die tijd, de Admiraliteit van de Maas.

Nog enkele aangename kilometers door de bossen en het Scoutsheem kwam weer in zicht.

Wat een fijne manier om de omgeving van Hamont-Achel te verkennen en nieuwe paadjes te leren kennen!

Kaartje 14,92 km

Onze parcoursmeesters hadden twee nieuwe wandelingen via knooppunten uitgezet, vertrekkende vanaf het Scoutsheem in Hamont.

Samen met Betty ben ik zaterdagnamiddag de korte wandeling van 6,4 km gaan doen en dit onder een fraai najaarszonnetje.

Na het parkeren van de auto aan het Scoutsheem trokken we meteen de bossen in over een semi-verhard fietspad, richting Haarterheide.

Via enkele mooie bospaadjes en over stukjes mountainbike-parcours passeerden we de mooie omgeving bij De Waag. Het viel ons beiden op hoe helder het water van het beekje hier wel was!

Verschillende keren tijdens de wandeling kruisten of volgden we het parcours waar Natuur en Bos van de Vlaamse overheid bredere stroken van bomen had vrijgemaakt, zodat hier verbindingsstroken voor de dieren konden ontstaan.

De wandeling bleef in de bossen rond De Zonberg en Haarterheide en bracht ons richting de grafheuvels Haarterheide en het Boskerkhof.

Een glimlach kon er af bij het zien van knooppuntplaatje 166, dat door een ijverige vrijwilliger (met een pintje te veel op?) ondersteboven is opgeschroefd.

Dan ging het richting De Vègtes, onze enige stopplaats onderweg (een stop voorzien op een kort parcours van 6,4 km! Ik ken er eentje die opgetogen was!). We konden op het terras in het zonnetje genieten van ons drankje.

Dan weer via een mooi bospaadje richting ons vertrekpunt, nog nagenietend van een fijne namiddag.

Scoutsheem clubleden kaartje 6,33 km

Begin volgende week ga ik voor de tweede wandeling van een kleine 15 kilometer!

Vandaag vanuit onze club de eerste wandeling op knooppunten gelopen. Deze wandeling was op De Malpie, een natuurgebied juist over de grens met Nederland in Valkenswaard, in het Groote Heide gebied.

Het voordeel van wandelen op knooppunten is dat je niet verplicht bent om op zaterdag of zondag te wandelen, wat je wel hebt als onze parcoursmeesters tijdelijk hun pijlen voor een weekend aanbrengen.

Het was een ideaal moment want de heide staat nu volop in bloei.

We konden kiezen voor een parcours van 8 of eentje van 14 km. Dat van 8 km doet de mooiste plekjes aan, want het loopt dwars door de heide. Toch heb ik voor het langste traject gekozen omdat ik verwachtte dat er nog stukken onbekend gebied doorkruist zouden worden. En dat was ook het geval!

De start en aankomst waren voorzien aan eetcafé Zomerhof in Borkel en Schaft, in onze contreien beter gekend als Perjanneke.

Het eerste stukje van de wandeling deed meteen de Dommel aan, waar juist enkele kanovaarders hun bootjes uit het water trokken om het watervalletje onder de brug te kunnen omzeilen.

Daarna ging het rond het heide- en vennengebied De Malpie waar de heide helemaal bekomen was van de droogte van vorig jaar en er prachtig bijstond.

Daar kwam ik nog enkele clubleden tegen voor een kort praatje: Rina en Jef zaten even op een bank en uit de tegenovergestelde richting kwam Ronny ons tegen (die de wandeling op gps liep).

Op het meest noordelijke punt van de wandeling passeerde ik de Venbergse Molen maar ik was nog niet toe aan een drinkpauze en vervolgde mijn weg. De stukken parcours, die ik hierna voor de kiezen kreeg, waren mij totaal onbekend, maar heel mooi.

Uiteindelijk kwam het café Zomerhof weer in zicht, waar een hapje en een drankje in gezelschap van een wisselend aantal Grevenbroekers mooi meegenomen waren.

En het was de hele dag genieten van het mooie weer!

Opnieuw een prachtige ervaring rijker! Volgende week ga ik ook de 8 km eens verkennen!

Met dank aan Mia voor enkele mooie aanvullende foto”s op mijn pogingen.

Ondanks een gedeeltelijke mislukking van onze wandeling aan de Kluis (door het weghalen van pijlen) hadden toch een 30-tal wandelaars kunnen genieten van het mooie parcours. Dat bewijzen ook de foto’s.

Vandaag zaterdag 8 augustus beginnen we aan  onze wandeling bij Domein De Bever.

We zitten middenin een hittegolf, maar het oude gezegde “De morgenstond heeft goud in de mond” is ook hier zeker aan de orde. Rond 07:00u met een temperatuur van 15° de brug over, langs de warmbeek waar we al snel gezelschap krijgen van een ijsvogeltje, dat voor ons uit blijft vliegen.

Aan de bijna dichtgegroeide vistrap gaan we even verder over het fietspad, om daarna rechts de bossen in te duiken tot achter de Inalfa. Verderop links over de fit-o-meter met enkele vernieuwde toestellen, die we jammer genoeg niet mogen gebruiken i.v.m. corona. We vervolgen onze tocht langs de Waag en de Tomp om zo terug bij de vijver van De Bever uit te komen.

De temperatuur is ondertussen opgelopen tot 28° zodat een frisse pint meer dan welkom is.
t’ Was mooi!!!

In de loop van de zondag vonden het ook hier weer enkele snoodaards nodig om een paar pijlen te verhangen zodat er enkelen onmiddellijk terug naar De Bever werden geleid.
Voor de volgende keer gaan we er een PDF bestand bijvoegen zodat dit uitgeprint of  opgeslagen kan worden op de smartphone.

Ludo Daemen

Tijdens onze laatste (en eerste) bestuursvergadering na de corona ‘lockdown’ periode hebben we beslist om elke veertien dagen een wandeling voor eigen clubleden aan te bieden, zeker nu verplaatsingen per autocar en deelnames aan andere wandelingen nog steeds niet mogelijk zijn.

Deze wandelingen worden (voorlopig) vanuit vier verschillende startlocaties aangeboden en worden volledig uitgepijld door onze parcoursmeesters.

Elke veertien dagen zijn deze wandelingen beschikbaar voor individueel starten of per gezin of met vriendenkring vanaf zaterdagmorgen tot zondagmiddag 16u00, waarna de pijlen en linten weer worden verwijderd.

De eerste wandeling ging afgelopen weekend zaterdag 11 en zondag 12 juli 2020 door aan de Kettingbrug te Hamont en de wandelaars konden kiezen uit een parcours van 7 km of een langere route van 12 km. Ook konden beide routes gecombineerd worden tot een grotere route van 19 km.

We trokken er met zijn tweetjes op uit om de kortere route van 7 km te wandelen met vertrek aan de parking van de visvijver van De Walvissers Hamont, een erg mooie locatie aan de Kettingbrug.

Onder een heerlijk zonnetje startten we aan de parking en stapten vervolgens de Kettingbrug over om daarna richting Sint-Huibrechts-Lille te wandelen.

Dit over paadjes en weggetjes waar geen van ons beiden ooit had gewandeld. Maar wat een mooi parcours!

Na enkele kilometers kregen we het bordje met de splitsing van de afstanden in zicht en kozen we voor de kortste afstand van 7 km.

Verder ging het langs een aspergeveld en een veld met grove bieslook. En onderweg ook een erg gevarieerde rijkdom aan plantjes:  slangenkruid, jacobskruiskruid, harig wilgenroosje…

Heel erg mooi werd het aan De Koelen (van Winters) in Kaulille, met mooie waterplassen en een fantastisch uitzicht vanop een bank op de heuvel.

En ook hier weer een prachtige plantenweelde: zandblauwtje, koningskaars, leverkruid, teunisbloem…

Tijdens de laatste kilometer sloeg het weer om en enkele honderden meters voor het clublokaal van de vissers begon het te regenen.

Maar erg genoten van deze wandeling en wij niet alleen: we weten al dat er zeker 21 wandelaars op zaterdag en 33 op zondag hebben gewandeld op één of beide parcours! Een onverhoopt groot succes voor deze nieuwe start!